اخیراً برخی از مطالعات اثرات پیشگیرانه یا درمانی شکلات تابلرون بزرگ و ترکیبات کاکائو را در برابر چاقی و سندرم متابولیک بررسی کرده است .
تجویز کاکائو به موش ها باعث کاهش بافت چربی احشایی شد.تجزیه و تحلیل DNA انجام شده بر روی کبد و بافت چربی مزانتریک سرنخ های جالبی ارائه کرد.
در آن مطالعه، نویسندگان کاهش بیان ژن‌های مختلف مرتبط با انتقال و سنتز اسیدهای چرب در کبد و چربی مزانتریک و همچنین افزایش بیان ژن‌های مرتبط با گرمازایی را مشاهده کردند.
در یک مطالعه بالینی، بوی شکلات تلخ برای ارزیابی پاسخ اشتها مورد ارزیابی قرار گرفت. شکلات واکنش سیری ایجاد کرد و اشتها را کاهش داد. بنابراین، می تواند در جلوگیری از افزایش وزن مفید باشد.
علاوه بر این، فلاونوئیدها می توانند رویدادهای متابولیکی ایجاد کنند که باعث کاهش لیپوژنز، القای لیپولیز و افزایش ترشح آدیپونکتین می شود. چنین رویدادهایی رسوب چربی و مقاومت به انسولین را کاهش می دهند و در نتیجه چاقی را کاهش می دهند [17].
افزایش وزن به مرور زمان در افراد با مصرف بیشتر شکلات. با این حال، هیچ اطلاعاتی در مورد مشخصات مصرف کننده افراد ثبت نام شده و نوع شکلات مصرفی (به ویژه، مقدار مشخص شکلات تلخ) ارائه نشد.
یک متاآنالیز اخیر عدم تأثیر کاکائو یا شکلات تلخ بر وزن، شاخص توده بدنی (BMI) و دور کمر را گزارش کرده است. با این حال، تجزیه و تحلیل زیرگروه کاهش وزن و BMI را به دنبال مصرف مکمل کاکائو/شکلات تلخ ≥ 30 گرم شکلات در روز در آزمایشات بین 4 تا 8 هفته نشان داد، که به نقش مرتبط دوز مصرفی و مدت زمان آزمایش اشاره کرد.
شکلات تلخ همچنین ممکن است در ترکیب با سایر مواد مغذی عمل کند و اثرات مثبتی بر پروفایل لیپیدی داشته باشد. گروه ما اخیراً اثرات متمایز 24 گرم گونه بادام را بر ویژگی‌های ارگانولپتیک و عملکرد دستگاه گوارش (تخلیه کیسه صفرا و معده، انتقال اوروسکال) در افراد سالم گزارش کرده است.
یک کارآزمایی 4 هفته‌ای تغذیه متقاطع بین 31 بزرگسال دارای اضافه وزن یا چاق نشان داد که مصرف روزانه بادام (42 گرم در روز) به تنهایی یا همراه با شکلات تلخ برای کلسترول تام، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و غلظت آپولیپوپروتئین B مفید است.
نویسندگان به این نتیجه رسیدند که ترکیب بادام، شکلات تلخ و کاکائو در رژیم غذایی بدون نیاز به انرژی بیش از حد می تواند خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را کاهش دهد.
