این سنتز به بررسی وضعیت دانش و عملکرد در مورد آخرین به روز رسانی در قیر نفت جی اصلاح شده با پلیمر (PmBs) می پردازد. اطلاعات در این مطالعه از بررسی کامل آخرین مقالات در ادبیات مربوط به مواد، فناوری‌ها و پیشرفت‌های قیر اصلاح‌شده جمع‌آوری شده است.
برای این منظور مقاله در دو بخش اصلی ارائه شده است. در بخش اول، خود قیر از نظر ساختار شیمیایی و سیستم های ریزساختاری مورد بررسی قرار گرفته است.
در بخش دوم، مقاله بر اصلاح قیر از جنبه‌های مختلف برای ارزیابی اثربخشی افزودنی‌ها و پلیمرهای معرفی‌شده برای افزایش خواص مهندسی قیر در کاربردهای روسازی و صنعتی تمرکز دارد.
در نتیجه، دانش به دست آمده در این مطالعه اهمیت ترکیب شیمیایی قیر پایه را برای اصلاح آن آشکار کرده است. می توان اعلام کرد که در حالی که برخی از پلیمرها/افزودنی ها می توانند یک یا برخی از جنبه های خواص قیر را بهبود بخشند.
اما می توانند منجر به مشکلات سازگاری در ذخیره سازی و تولید شوند. در این راستا، مطالعات متعددی اثربخشی واکس‌ها را برای بهبود سازگاری پلیمرها با قیر علاوه بر برخی فواید در تولید آسفالت مخلوط گرم (WMA) نشان داد.
قیرهای اصلاح شده با پلیمر (PmBs); ساختار شیمیایی؛ سیستم های ریزساختاری؛ طیف سنجی; سازگاری
طبق مشخصات اروپایی (EN 12597)، قیر به عنوان ماده ای تقریباً غیرفرار، چسبنده و ضد آب است که از نفت خام مشتق شده یا در آسفالت طبیعی موجود است که کاملاً یا تقریباً کاملاً در تولوئن محلول است و بسیار چسبناک یا تقریباً جامد است.
در دمای محیط این به خوبی پذیرفته شده است که ویژگی های اصلی قیر به شدت به فرآیند تولید و فرآوری آن و همچنین ویژگی های نفت خام قیر وابسته است.
