فواید لوبیا قرمز برای سلامتی لوبیا قرمز در شیراز و سرطان سرطان به عنوان یک بیماری چند مرحله ای شناخته می شود. عواملی مانند عوامل محیطی، فیزیکی، شیمیایی، متابولیک و ژنتیکی را دارا هستند.
لالانین، 4.1 گرم والین، 3.1 گرم سرین، 6.9 گرم آرژنین، 7 گلیزین و 7.2 گرم لوسین در هر 100 گرم (Audu and Aremu، 2011). لوبیا چشم بلبلی حبوباتی غنی از متیونین و ترئونین است.
همچنین حاوی اسید گلوتامیک و اسید آسپارتیک است که اسیدهای آمینه غیر ضروری هستند. لوبیا چشم بلبلی دارای اسیدهای آمینه ضروری در مقادیر بالاتر است در حالی که عدس غنی از اسید آمینه غیر ضروری است (اقبال و همکاران، 2006).
لوبیا پهن دارای متیونین/سیستین به عنوان اسیدهای آمینه محدود کننده است. با این حال، اکثر EAA های دیگر نیازهای مردم را برآورده می کنند، اگرچه مقدار آن در مقایسه با تخم مرغ کمتر است (Mortuza et al., 2009).
در دسترس بودن اسیدهای آمینه ضروری به مقدار قابل توجهی سطح تغذیه پروتئین گیاهی را بهبود می بخشد. روش پخت مایکروویو هیچ اثر نامطلوبی بر اسید آمینه ضروری ایجاد نمی کند.
فرآوری فشرده و مکرر لوبیا در دمای بالا باعث کاهش در دسترس بودن اسیدهای آمینه ضروری می شود (Gurumoorthi و همکاران، 2008؛ Hadjipanayiotou و Economides، 2001).
فلاونوئیدها فلاونوئیدها متابولیت های ثانویه گیاهان هستند و ساختار پلی فنلی دارند. آنها از طریق مسیر پلی پروپانوئید با ترکیب اصلی فنیل آلانین سنتز می شوند (Manach et al., 2004).
آنها از اتم های C15 در هسته اصلی خود و دو حلقه آروماتیک تشکیل شده اند که از طریق یک حلقه پیران هتروسیکلیک به هم متصل شده اند.سترس اکسیداتیو در بیماری‌های مختلف مانند سرطان، بیماری‌های عصبی و روند پیری نقش دارد (آستلی، 2003).
هنگامی که آنتی اکسیدان ها در مقادیر کمتر در مقایسه با سوبسترا وجود داشته باشند، می توانند از اکسید شدن بستر قابل اکسید شدن جلوگیری کنند (لوسیو و همکاران، 2009).
رادیکال های آزاد در عملکردهای مختلف فیزیولوژیکی مانند دفاع، انتقال سیگنال، تکثیر سلولی و آپوپتوز نقش دارند. از طرف دیگر، قرار گرفتن مولکول های زیستی اصلی مانند لیپید، DNA و پروتئین بدن انسان در معرض مقدار اضافی رادیکال های آزاد منجر به اختلالات فیزیکی مختلف مانند دیابت، سرطان و بیماری های قلبی عروقی می شود (لی و همکاران، 2004).
مطالعات مربوط به فلاونوئیدها نشان داد که آنها دارای خاصیت حذف رادیکال های پراکسیل، آلکیل پراکسیل و سوپراکسید هیدروکسیل و پراکسینیت در محیط های آلی و آبی هستند (Duthie et al., 2000
